علی صوفی: باید در قدرت باشیم تا بتوانیم تغییر ایجاد کنیم - وبلاگ دیدنی ها

به گزارش وبلاگ دیدنی ها، انتخابات 92 و 96 اگر با پیروزی برای اصلاح طلبان همراه بود، اما در ادامه مسائل پیش آمده از گرانی ارز و تحریم ها و ناتوانی دولت در تحقق وعده هایش موجب شد تا دوگانه قدرت یا جامعه پیش روی اصلاح طلبان قرار گیرد.

به گزارش وبلاگ دیدنی ها، در شرایطی که کمتر از ده ماه به انتخابات ریاست جمهوری مانده است اصلاح طلبان همچنان در گیر و دار چالش هایی هستند که می تواند بر کیفیت حضورشان در انتخابات 1400 تاثیر گذار باشد. مدتی است که در اظهار نظر فعالان سیاسی اصلاح طلب قدرت محوری یا جامعه محوری گاه همچون یک دوگانه متباین و گاه تلفیقی همنشین دیده می شود.

علی صوفی وزیر تعاون دولت اصلاحات و دبیر کل حزب پیشروی اصلاحات در مصاحبه با وبلاگ دیدنی ها در این باره گفت: قدرت محوری و جامعه محوری دوگانه نیستند و برای اصلاحات همچون یک دوراهی ترسیم نمی شود. قدرت محوری و جامعه محوری وقتی دوگانه است که ما بخواهیم خودمان را به انتخاب یکی از این دو محصور کنیم. یعنی یا قدرت محور باشیم یا جامعه محور. اما در اصل هر دو یکی است.

وی افزود: گرایش ما به قدرت اگر برای نقد و اصلاح قدرت باشد آنگونه که در قانون احزاب برای تعریف حزب آمده است هیچ تباینی ندارند. در قانون احزاب، حزب تشکلی است و جمعی از افرادی است که برای کسب یا مشارکت در قدرت (که این محور همان قدرت محوری است) و نقد و اصلاح آن به وجود می آید. اگر این تعریف را درنظر بگیریم وظیفه فعالان سیاسی نقد و اصلاح قدرت است و کسب و مشارکت قدرت برای نقد و اصلاح قدرت است یعنی کسب قدرت وسیله است برای نقد و اصلاح قدرت. اتفاقا وسیله کارآمدی هم هست و بدون آن نمی شود قدرت را آنطور که باید اصلاح کرد.

وزیر دولت اصلاحات اظهار کرد: وظیفه نقد و اصلاح قدرت بر عهده نهاد های مدنی و رسانه ها است. احزاب اصلاح طلب و فعالان اصلاح طلب چه حزبی چه غیر حزبی که گرایش به کسب قدرت دارند وقتی این کارشان یعنی تلاش برای کسب قدرت، می تواند توجیه داشته باشد که از آن به عنوان وسیله ای برای نقد واصلاح قدرت یعنی جامعه محوری استفاده کنند. ما اگر دقیق نگاه کنیم در اصل فعالیت هر فعال سیاسی اصلاح طلب نمی تواند بدون نقد و اصلاح قدرت معنا داشته باشد، چون غیر از آن اگر باشد دیگر اصلاح طلب نیست.

او افزود: در بین اصلاح طلبان در طی سال های اخیر و بعد از پیروزی در انتخابات 92 انحرافی پیش آمد. برخی از احزاب وجه همت خود را کسب قدرت برای اعضای خودشان نه برای جامعه اصلاح طلبی قرار دادند و بنابراین بین احزاب وزن کشی و درگیری و حتی اختلاف پیش آمد. این انحرافی بود که موجب شد اصلاح طلبان هویت اصلی خود را از دست بدهند. همچنین باعث شد تا اعتماد مردم به اصلاح طلب ها از دست برود و سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان به شدت آسیب ببیند. برای همین الان مطرح شده که ما باید قدرت محور باشیم یا جامعه محور؛ اما ما هم باید هر دوی آن ها باشیم، ولی باید بین این دو تفکیکی قایل شویم؛ این که کدام وسیله و کدام هدف است. قدرت وسیله و هدف نقد و اصلاح قدرت است؛ هدف خدمت به جامعه است.

وی افزود: اصلاح طلبان بدون مردم هیچ هستند و قدرتی ندارند و تمام قدرت شان از مردم است. اگر اصلاح طلبان از این قدرت اصلی یعنی مردم فاصله بگیرند و به این قدرت مجازی ومقطعی بچسبند و به صورت انحصاری برای حزب خود استفاده کنند این یک انحراف به معنای واقعی کلمه است و به معنای کناره دریافت از مردم و جامعه است. نتیجه اش هم همان چیزی است که دیدیم.

این فعال سیاسی بیان نمود: آیا باید قدرت طلب باشیم یا نه جامعه محور باشیم. تأکید بر هر کدام از آن ها افرط و تفریط است قدرت طلب باشیم افراط و جامعه محوری و کناردریافت از قدرت و در کنار مردم ماندن، تفریط است. بدون قدرت برای مردم چکار می توان کرد؟ قطعا باید جمعی به کنندگی از مردم در قدرت مشارکت داشته باشند و در قدرت چه به صورت حزب یا هر صورت دیگر حضور داشته باشند. باید صدای مردم در قدرت باشند کننده مردم در حاکمیت باشند و از حاکمیت مطالبه کنند و به مردم پاسخ بدهند این اصلاح طلبی است.

صوفی ادامه داد: اما اصلاح طلبان از این رویکرد فاصله دریافتد، چون وقتی می چسبند به قدرت و قدرت محور می شوند زبان شان الکن می شود و برای حفظ آن قدرت، نقد و اصلاح قدرت را معارض با حفظ قدرت می دانند، چون اگر از قدرت انتقاد کنند حاکمیت سعی می کند آن ها را کنار بزند و ذلیلانه به قدرت می چسبند و این قدرت محوری هیچ سنخیت و نسبتی با اصلاح طلبی ندارد و مطلقا اصلاح طلبی نیست حالا اسمش می خواهد حزب اصلاح طلب باشد. این چنین چیزی امکان ندارد. این رویه ذلت طلب در برابر قدرت و فاصله گفتن از مردم و انحصار قدرت برای خود، خودخواهی و عین فساد است. اینجاست که این قدرت به درد نمی خورد و مانع اصلاح طلبی است.

وزیر دولت اصلاحات افزود: اگر فردی برود کننده مجلس شود از قدرت حساب نبرد، تطمیع نشود، از تهدیدات نترسد و صدای رسای مردم باشد و حاکمیت را به چالش بکشد و حقوق مردم را از حاکمیت مطالبه کند، و نگران خود و آینده اش نباشد، اصلاح طلب است مردم محور و جامعه محور است؛ هم جامعه محور و هم قدرت محور است. در بطن قدرت قرار گرفته است و دارد مطالبات مردم را از حاکمیت پیگیری می کند. اینجاست که ترکیب قدرت محوری و جامعه محوری ترکیب مقدس و معناداری می شود، ولی این که از قدرت فاصله بگیریم بعد با چه وسیله ای می خواهیم جامعه و قدرت را اصلاح کنیم؟ صدای مردم در حاکمیت چه می شود؟ بنابراین هر دو مقدس است، ولی هر کدام به تنهایی افراط و تفریط است و انحراف دیگری را موجب می شود.