غنی سازی گوجه فرنگی با فناوری نانو انجام شد
به گزارش وبلاگ دیدنی ها، در مقاله ای که محققان به چاپ رساندند، نشان دادند که استفاده از یک نوع نانومواد نو حاوی فسفات آهن است می تواند موجب افزایش تجمع فلاونوئید ها در گوجه فرنگی شده و ارزش غذایی گوجه فرنگی را ارتقاء دهد.
به گزارش گروه دانشگاه وبلاگ دیدنی ها، فلاونوئید ها کیفیت عملکردی و تغذیه ای میوه ها را افزایش می دهند. در مقاله ای که محققان در مجله Nanomaterials به چاپ رساندند، نشان دادند که استفاده از یک نوع نانومواد نو حاوی فسفات آهن (Fe 7 (PO 4) 6) می تواند موجب افزایش تجمع فلاونوئید ها در گوجه فرنگی شده و ارزش غذایی گوجه فرنگی را ارتقاء دهد.
اجزای زیست فعال مانند فلاونوئید ها دارای خواص ضد التهابی عالی هستند و به محافظت از سلول ها در برابر رادیکال های آزاد که می توانند باعث بیماری های جدی شوند، یاری می نمایند. هنگامی که این آنتی اکسیدان ها در غذا گنجانده شوند، می توانند در پیشگیری از بیماری قلبی، دیابت، لنفوم و بیماری های عصبی مانند آلزایمر و از دست دادن حافظه یاری نمایند.
توجه زیادی به مزایای احتمالی فلاونوئید های مرتبط با رژیم های غذایی غنی از میوه و سبزیجات در سال های اخیر شده است. علاوه بر این، فلاونوئید ها دارای فعالیت زیستی قابل توجهی هستند، محافظت عالی از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش، رشد مویرگ ها، محافظت در برابر تشعشع، مرطوب سازی، نرم نمایندگی و التیام پوست انسان از جمله مزیت های فلاونوئید ها هستند. از این رو فلاونوئید ها با توجه به خواصی که دارند می توانند به عنوان ترکیبات آرایشی و بهداشتی و کالا های دارویی مورد استفاده قرار گیرند.
با این حال، به علت الگوهای غذایی نامناسب، جذب ضعیف، هضم سریع و حذف سریع، مصرف کلی فلاونوئیدها در رژیم غذایی انسان کم است. بعضی از فلاونوئیدهای ضروری فقط در مقادیر کمی (
در نتیجه، علاقه فزاینده ای به فراوری غذاهای جایگزین غنی از فلاونوئید وجود دارد. گوجه فرنگی منبع قابل توجهی از فلاونوئیدها در رژیم غذایی انسان به شمار می رود و از این رو انتخاب خوبی برای افزایش مصرف فلاونوئیدها است.
فلاونوئیدها به طور کلی فراهمی زیستی ضعیفی دارند. بنابراین، کوشش هایی برای افزایش جذب فلاونوئیدها در حال اجرا است. مطالعات قبلی نشان داد که غلظت فلاونوئیدها در گیاهان ممکن است با استفاده از نانومواد (NMs) بهبود یابد. به عنوان مثال، 10 میلی گرم در لیتر از نانوذرات Se و Cu به طور چشمگیری محتوای فلاونوئید را در گوجه فرنگی افزایش می دهد. علاوه بر این، استفاده از 250 میلی گرم در لیتر نانوذرات SiO2 محتوای فلاونوئیدهای میوه های گوجه فرنگی را به اندازه قابل توجهی افزایش داده است.
با توجه به این نتایج دلگرم نماینده و ارتباط ثابت شده فلاونوئیدها در گوجه فرنگی، تحقیقات بیشتری در خصوص مسیرهای سیگنالینگ و اصلاح عملکرد فلاونوئیدها لازم است.
غشای پلاسما از حمل و نقل مواد معدنی مختلف مانند نیترات، فسفات و پتاسیم پشتیبانی می نماید و بعلاوه مسئول حذف پروتون ها از پلاسما برای تسهیل اسیدی شدن است. نانومواد فسفات تری آهن (Fe7(PO4)6) در خاک برای تحریک فعال شدن غشای پلاسمایی مناسب است. این کار به جذب مواد مغذی و تشدید فتوسنتز یاری می نماید و در نتیجه تجمع ساکارز را افزایش می دهد و فراوری فلاونوئیدها را در گوجه فرنگی افزایش می دهد.
محققان دریافتند که پس از استفاده از این نانومواد رسوب فلاونوئیدی در ریشه های نهال گوجه فرنگی به شدت افزایش یافت و بعلاوه زیست فعالیتی غشای پلاسمایی افزایش می یابد.
منبع: خبرگزاری دانشجو